بوقلمون‌های غنی از سلنیوم؛ گامی نوین در بهبود سلامت تغذیه‌ای

اقتصاد آنلاین؛ گروه استان‌ها _ پژوهشگران ایرانی برای نخستین‌بار موفق به تولید گوشت و تخم بوقلمون غنی از سلنیوم با استفاده از فناوری بیوترانسفورماسیون میکروبی نوین شدند. این دستاورد، ضمن افزایش ارزش تغذیه‌ای محصولات طیور، بهبود سلامت عمومی و کاهش وابستگی به مکمل‌های خارجی را به همراه دارد.

اهمیت سلنیوم در تغذیه و سلامت

سلنیوم یکی از عناصر ضروری برای بدن انسان و حیوانات محسوب می‌شود که نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی، تولیدمثل، آنتی‌اکسیدان‌ها، سنتز DNA و متابولیسم دارد. این عنصر در غده تیروئید تجمع یافته و به تولید هورمون‌های T3 و T4 کمک می‌کند. کمبود سلنیوم در بدن می‌تواند باعث اختلالات تیروئیدی، ضعف عضلانی، کاهش باروری و مشکلات متابولیکی شود.

نوآوری در تولید بوقلمون غنی از سلنیوم

علیرضا دهناد، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان شرقی، اعلام کرد که تیم تحقیقاتی این مرکز با همکاری متخصصان میکروبیولوژی، مهندسی شیمی و علوم تغذیه موفق به توسعه یک فناوری نوین شده‌اند. در این روش، سلنیوم معدنی طی فرآیند بیوترانسفورماسیون میکروبی، به فرم آلی و زیست‌دسترس تبدیل شده که باعث افزایش کارایی جذب آن در بدن و کاهش اثرات سمی احتمالی می‌شود.

نتایج مثبت استفاده از مکمل سلنیوم در بوقلمون‌ها

این فناوری در ایستگاه تحقیقاتی بوقلمون کشور آزمایش شده و نتایج به‌دست‌آمده حاکی از کاهش ضریب تبدیل غذایی، بهبود عملکرد رشد، افزایش بهره‌وری تولید گوشت و بهبود کیفیت تخم بوقلمون است.

همچنین تحقیقات نشان داده است که سلنیوم:
✅ باعث افزایش تعداد و توده تخم در بوقلمون‌های ماده می‌شود.
✅ در بوقلمون‌های نر، افزایش حجم مایع منی، تحرک اسپرم و غلظت اسپرماتوزوئیدها را به همراه دارد.
✅ ترکیب سلنیوم با ویتامین‌های E و C در مقابله با استرس‌های اکسیداتیو و بهبود سلامت عمومی مؤثر است.

جایگزینی مکمل داخلی به جای نمونه‌های خارجی

در حال حاضر، مکمل‌های سلنیوم نظیر سلنومتیونین و سدیم سلنیت به‌صورت وارداتی و با قیمت بالا تأمین می‌شوند. اما فناوری جدید باعث شده که محصول داخلی با یک‌پنجم قیمت نمونه‌های خارجی تولید شود که می‌تواند هزینه‌های درمانی و تغذیه‌ای را کاهش دهد.

کاربردهای بالقوه در صنایع دارویی و دامپزشکی

با تکمیل تحقیقات، این مکمل غذایی می‌تواند در صنایع داروسازی، دامپزشکی و تغذیه انسانی مورد استفاده قرار گیرد. پزشکان و دامپزشکان می‌توانند از آن برای درمان بیماری‌هایی نظیر تیروئیدیت هاشیموتو، دیستروفی عضلانی و مشکلات قلبی-عروقی بهره ببرند.

گامی در جهت کاهش وابستگی به واردات

این دستاورد علمی علاوه بر بهبود سلامت عمومی، افزایش بهره‌وری در صنعت طیور، کاهش هزینه‌های تغذیه‌ای و کاهش وابستگی به واردات مکمل‌های خارجی را به دنبال دارد.