همه چیز درباره آداب سیزدهبدر / چگونه نحسی ۱۳ فروردین را رفع کنیم؟

سیزدهبدر، اگرچه در ظاهر با مفهومی چون «و» گره خورده، اما در بطن خود سرشار از شادی، زندگی و نمادهای پاکسازی روان و طبیعت است. اجرای این آیینها فرصتی است برای تطهیر درون، بازیابی نشاط و پیوند دوباره با طبیعت و زندگی.
به گزارش اقتصادآنلاین، سیزدهم فروردین در تقویم ایرانی، روز طبیعت و پایان رسمی نوروز است. با وجود آنکه در فرهنگ عامه، عدد سیزده "نحس" دانسته میشود، ایرانیان این روز را با حضور در دامان طبیعت، گرهزدن سبزه و شادیهای جمعی به فال نیک میگیرند. اما در باورهای سنتی، برای رفع نحسی سیزده چه اقداماتی انجام میشود؟ این گزارش به معرفی مهمترین آیینها و نمادهای رفع نحسی سیزدهبدر میپردازد.
۱. حضور در طبیعت؛ اصلیترین راه رفع نحسی
ترک خانه و رفتن به فضای باز، یکی از مهمترین آداب روز سیزدهبدر است. این کار نمادی از رهایی از تنشها، انرژیهای منفی و شروع سالی نو در دل طبیعت است.
۲. گرهزدن سبزه با نیتهای نیک
افراد، بهویژه جوانان، سبزهها را به نیت گشایش بخت، ازدواج یا خوشبختی گره میزنند. این رسم نماد پیوند، آرزو و امید برای آیندهای روشن است.
۳. رها کردن سبزه در آب روان
ریختن سبزهی هفتسین در رودخانه یا جوی آب، بهعنوان نمادی از واگذاری نحسی، بیماری و بدی به جریان طبیعت، یکی از رسمهای ریشهدار در این روز است.
۴. شادی و خندههای دستهجمعی
در بسیاری از باورها، خنده، شادی و بازی در کنار خانواده و دوستان، نقش مؤثری در دفع نحسی و ایجاد انرژی مثبت ایفا میکند.
۵. پختن غذا در طبیعت
پخت غذاهایی مانند آش یا کباب در فضای باز، نمادی از برکت، همدلی و شروع سالی پربار است. غذا خوردن زیر آسمان به تقویت حس زندگی و دوری از ناخوشیها کمک میکند.
۶. پرهیز از ناراحتی و اختلاف
در آداب سیزدهبدر، توصیه شده که افراد از دعوا، بحث یا هرگونه ناراحتی پرهیز کنند تا سال جدید را با دل صاف و آرامش آغاز نمایند.
۷. گذر از آتش؛ نمادی برای تطهیر
در برخی مناطق، مردم از روی آتش میپرند و با گفتن جملههایی چون «زردی من از تو، سرخی تو از من» سعی در دور کردن بیماری و ناراحتی دارند.
۸. بادبادک و آرزوهای رهاشده در آسمان
در برخی آیینهای محلی، هوا کردن بادبادک یا بالن کاغذی نماد رهاسازی آرزوها، اندوهها و امید به افقهای روشن است.