پیام تبریک روز معلم ۱۴۰۴ / پیام‌های رسمی و احساسی تبریک روز معلم+ عکس

به گزارش اقتصادانلاین، فردا، دوازدهم اردیبهشت‌ماه، مصادف با سالروز شهادت استاد شهید مرتضی مطهری، اندیشمند بزرگ و معلمی فرهیخته است؛ روزی که به پاس مقام والای معلم، «روز معلم» نام گرفته و فرصتی‌ست برای قدردانی از تلاش بی‌وقفه‌ی آموزگارانی که با جان و دل، چراغ راه نسل‌ها بوده‌اند.
این روز، یادآور رشادت، تفکر و ایمان است؛ روزی برای تکریم آنان که زیباترین جلوه‌ی عشق را در آموزش معنا کردند و دانایی را با صبوری در جان شاگردانشان نشاندند.
در ادامه، چند متن ادبی و احساسی برای تبریک روز معلم آورده شده است که می‌توانید از آن‌ها برای تقدیم به معلم، استاد یا مربی زندگی خود استفاده کنید.

۱۰ جمله قصار احساسی برای تبریک روز معلم

    معلم، فرشته‌ای‌ست که با بال‌های صبر، پرواز دانایی را به شاگردانش می‌آموزد.

    تو نه فقط در کلاس، بلکه در تمام مسیر زندگی‌ام، راهنما و الهام‌بخش بوده‌ای.

    معلم یعنی نوری بی‌ادعا که بی‌چشم‌داشت، راه را روشن می‌کند.

    هر واژه‌ای که آموختم، جرعه‌ای از دریای وجود تو بود.

    معلم بودن، شغل نیست؛ عشق است، ایثار است، آفرینش دوباره‌ی انسان است.

    اگر امروز می‌فهمم، می‌دانم و می‌اندیشم، به برکت حضور توست.

    معلم، هنرمندی‌ست که روی بوم جان انسان، طرح دانایی می‌کشد.

    تو به من یاد دادی چگونه انسان باشم؛ نه فقط چگونه بخوانم و بنویسم.

    قدردان تو بودن، وظیفه نیست؛ شرافتی‌ست برای هر شاگرد حقیقی.

    عارفان علم عاشق میشوند
    بهترین مردم معلم میشوند
     عشق بادانش متمم میشود
     هرکه عاشق شد معلم میشود
      روز معلم مبارک

    درسهای سال اول ساده بود
  آب را بابا به سارا داده بود
  گرمی دستان ما از آه بود
  برگ دفترها به رنگ کاه بود
  ای معلم یاد و هم نامت بخیر
  یاد درس آب و بابایت بخیر
  ای دبستانی‌ترین احساس من
  بازگرد این مشقها را خط بزن

    بی انصافیست که تو را به شمع تشبیه کنم زیرا شمع را میسازند تا بسوزد !

   اما تو میسوزی تا بسازی ، با سپاس و عرض تبریک فراوان . . .

اشعار دو بیتی احساسی و عاشقانه برای تبریک روز معلم

• تو مشعل راهی و من رهگذر،
  تو نور دل و من غبار سفر.
  هر لحظه به یادت نفس می‌کشم،
  که بی‌تو نمی‌جویم این ره دگر.

• لبخند تو وا کرد دفتر دلم،
  با مهر تو آموختم حاصلم.
  در عمق نگاهت درختی شکفت،
  از دانش و عشق و نور و قلم.

• تو از هر قلم عاشقانه‌تری،
  تو از هر چراغی فروزنده‌تری.
  درونت صدای صداقت طنین،
  به جانم نشستی، معلم، ببین.

• در مکتب چشم تو دانش شکفت،
  دل با تماشای تو از غم برفت.
  تو آن واژه‌ای، روشنی‌بخش روح،
  که در هر دلی عاشقانه شکفت.

• دلم با تو آموختن را شناخت،
  درونم به عشقت تپیدن نواخت.
  تو معلمی یا بهاری شریف؟
  که در جان من سبز بودن کاشت.

• ز دستان تو علم معنا گرفت،
  دلم با نگاهت تمنا گرفت.
  شدی روشنی‌بخش دنیای من،
  که جانم به عشقت تقوا گرفت.

• چو شمعی شدی در مسیر وجود،
  به شب‌های ما روشنی‌ها فزود.
  نپرسند از آتش، چه کردی به جان؟
  بگو درس عشق از معلم نمود.

• تو معنای درس از دل و جان شدی،
  به دل‌ها امیدی فراوان شدی.
  اگر خوب بودن، درسی از توست،
  تو درسی‌ترین قلب دوران شدی.

• نفس‌هات سرشار نور و نجات،
  وجودت پر از مهر و درس حیات.
  تو خورشید عشقی، معلم عزیز،
  که دادی به جانم امید و ثبات.

• نبودی فقط معلم واژه‌ها،
  تو بودی صدای بلند صدا.
  به جانم نشاندی هزاران شعور،
  تو شدی دلیل شکفتن چرا.