
این فیلمهای جدی قرار است بیشتر از کمدی بفروشند

سه فیلم اجتماعی در تابستان اکران میشوند و در کنار کمدیهایی قرار میگیرند که تقریبا تمام آنها هم فروش بالایی دارند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از همشهری آنلاین، به شکل سنتی تابستان فصل اکران کمدیهاست. اما امسال در کنار این کمدیها سه فیلم اجتماعی هم روی پرده خواهند رفت که با توجه به پیشینه آنها و جذابیتی که برای مخاطب دارند، میتوانند رقیب جدی برای کمدیها باشند: «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی، «پیرپسر» ساخته اکتای براهنی و غریزه کار سیاوش اسعدی.
زن و بچه، تحسین در کن
سعید روستایی پس از «برادران لیلا» امسال با فیلم «زن و بچه» در کن شرکت کرد و اگرچه جایزهای به دست نیاورد، اما نقدهای مثبتی گرفت. چنین اتفاقی حتما مخاطبان زیادی را به دیدن این فیلم ترغیب خواهد کرد که حالا تهیهکنندهاش اعلام کرده تیرماه روی پرده میرود. جمال ساداتیان در مصاحبهای گفته: «زن و بچه آماده نمایش است و سرگروه آن نیز تقریبا مشخص شده و قرار است از چهارشنبه، هجدهم تیر توسط دفتر پخش خانه فیلم در سینماها اکران شود.»
او گفته: «وضعیت فعلی گیشه سینما چندان خوب نیست و حتی فیلمهای کمدی هم مانند سابق فروش بالایی ندارند، اما به بهبود این شرایط خوشبینم چون فیلم «زن و بچه» به لحاظ محتوایی و تکنیکی کلاس متفاوتی دارد و به نظرم آن گروه از مخاطبان علاقهمند به سینما را که شاید دلشان برای سینما رفتن تنگ شده ولی مدتهاست فیلمیآنها را راضی به تماشای فیلم روی پرده نکرده، جذب میکند.» زن و بچه با بازی پریناز ایزدیار، پیمان معادی، فرشته صدرعرفایی، حسن پورشیرازی و سحر گلدوست داستان پرستار بیوه ای به نام مهناز است که با یک راننده آمبولانس نامزد کرده است. مهناز با خواهر و مادر و پسر نوجوان و دختر کوچکش زندگی میکند و با این که میداند حمید گزینه مناسبی برای ازدواج نیست اما به درخواست او بچهها را نزد پدر بداخلاق همسر درگذشته اش میگذارد و این شروع یک بحران برای شخصیتهای فیلم است.
پیرپسر، یک پورشیرازی متفاوت
دومین ساخته اکتای براهنی هم یکی دیگر از فیلمهای اجتماعی تابستان امسال است که تنها یک سئانس در جشنواره فجر نمایش داده شد، اما میزان تمجید تماشاگران و منتقدان به حدی بود که حتما در استقبال مخاطبان در اکران عمومی این فیلم تأثیر زیادی خواهد داشت. پیرپسر تا رسیدن به آستانه اکران ماجراهای زیادی را از سر گذرانده است. فیلم را اکتای براهنی سال ۱۴۰۰ ساخت، اما تا سال ۱۴۰۳ و یک نمایش ویژه در جشنواره فجر هرگز روی پرده نرفت. بعد از اکران در فجر و واکنشهای بسیار مثبتی که از سوی منتقدان به خصوص در باره بازی حسن پورشیرازی دریافت کرد، فیلم مطرح شد و گفته شد برای اکران هیچ مشکلی ندارد. اما خیلی زود یک مشکل بزرگ برای اکران فیلم مطرح شد. زمان بلند فیلم (۱۹۰ دقیقه) به این معناست که هر سئانس اکران آن نزدیک به دو سئانس اکران یک فیلم با زمان معمول است. به همین دلیل از قیمت ۲۲۰ هزار تومانی برای بلیتهای این فیلم صحبت میشد تا سینماداران راضی به اکران آن باشند. بعد از مدتی ابراهیم عامریان در برنامه هفت اعلام کرد پخش کننده پیرپسر خواهد بود. هرچند که صحبتی از زمان فیلم و حل مشکل آن نشد، اما اعلام شد به زودی و با پایان فیلم رها روی پرده خواهد رفت. بعدتر هم گفته شد این فیلم هیچ ممیزی در اکران ندارد. سپس اعلام شده فیلم برای اکران باید رده بندی سنی داشته باشد و ظاهرا این اتفاق هم افتاده و مشکلی برای اکران ندارد.
پیرپسر با بازی لیلا حاتمی، حسن پورشیرازی، حامد بهداد و محمد ولیزادگان داستان دو برادر است که با پدر قلدر و زورگویشان)، زندگی میکنند و تحت فشار اقتصادی زیادی قرار دارند تا اینکه رعنا وارد زندگی شان میشود.
غریزه، یک عاشقانه تلخ
غزیزه به کارگردانی سیاوش اسعدی یک عاشقانه است که در اواخر دهه ۴۰ خورشیدی اتفاق میافتد و با یک اتفاق تلخ همه چیز عوض میشود. چهارمین ساخته سیاوش اسعدی فروردین ماه ۱۴۰۰در منجیل کلید خورد و پس از چهار ماه فیلمبرداری، ۱۱ مردادماه همان سال در اطراف تهران به پایان رسید، اما توقیف شد و تا جشنواره سال گذشته هرگز اکران نشد و همین موضوع احتمالا در استقبال مخاطب از آن تأثیر بسیاری خواهد داشت. آنطور که گفته شده این فیلم یکی از پر هزینهترین و پرلوکیشنترین فیلمهای بخش خصوصی سینمای ایران است که در منجیل، رودبار، لوشان، قزوین، تاکستان و محمدشهر کرج تصویربرداری شده است. ضمن این که در بیستویکمین دوره فستیوال ایمجین ایندیا در مادرید اسپانیا، سیامین دوره فستیوال الدنبرگ آلمان، بیستویکمین دوره فستیوال ایسکیا گلوبال در ایتالیا و شانزدهمین دوره فستیوال سوفیا منار در بلغارستان هم به نمایش درآمده است. امین حیایی، پانتهآ پناهیها و ژاله صامتی همراه با دو چهره جدید از بازیگران این فیلم هستند. در یکی از نقدها، در زمان اکرانش در جشنواره سال گذشته، نوشته شده: «غریزه فیلم کارگردان است و در درجه اول نشان میدهد که سیاوش اسعدی چقدر در حرفه مورد علاقه خود پیشرفت کرده است. علاوه بر رنگ و لعاب زیبای فیلم، استناد این پیشرفت باورپذیری و حس سمپاتیکی است که باعث میشود با وجود برخی اتفاقات غیرمعمول و باگهای داستانی فیلم و شخصیتها همراهکننده و باورپذیر از آب در بیایند.» سه سال توقیف و اکران نشدن این فیلم احتمال استقبال تماشاگر از آن را بالا برده است.