«ارز ترکیبی» اسم رمز جهش دوباره قیمت کالاهای اساسی!

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از جماران، فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در نشست هفتگی موسسه مطالعات دین و اقتصاد با عنوان «دلار طلایی، دلار نفتی، دلار آغشته به خون؛ طرح بحثی درباره بازی نیکسونی در جنگ ۱۲ روزه» گفت: شما از یک سو می‌گویید ما وام دار مردم هستیم، اما نخستین پاداشی که وعده می‌دهید، تکرار تنبیه فاجعه بار و فلاکت آور سال ۱۴۰۱ است. نام آن را «جایگزینی ارز ترکیبی به جای ارز ترجیحی» می‌گذارند، اما معنای واقعی آن این است که نیمی از ارز‌هایی که قانونا موظف بودند با قیمت ۲۸۵۰۰ تومان تخصیص یابند ـ که همان نیز ظلمی آشکار به فرودستان و اقتصاد ملی و ثبات اقتصاد کلان بود ـ اکنون قرار است حتی تا بیش از ۷۰ هزار تومان افزایش یابد. این سطح از فقر بنیه اندیشه‌ای در مدیریت اقتصادی کشور، مایه شرم است. اگر می‌خواهید نرخ ارز ترجیحی را به ترکیبی تغییر دهید، یا جهشی در قیمت کالا‌های اساسی ایجاد کنید، نخست باید گزارشی ارائه دهید مبنی بر اینکه این اقدام، رابطه مردم با حکومت را بهبود می‌بخشد یا تضعیف می‌کند.

او از جایگاه احمد توکلی در مبارزه با فساد و دفاع از منافع ملی سخن گفت: احمد توکلی نه تنها با مافیا‌های قدرت و ثروت مقابله کرد، بلکه در برابر سیاست‌های شوک درمانی که فقر را تولید و نابرابری را نهادینه می‌کند، ایستاد. اما یکی از افترا‌ها به او این بود که طرفدار تثبیت قیمت هاست، در حالی که اساسا مجلس هفتم چنین مصوبه‌ای نداشت.

مومنی با انتقاد از سکوتی آگاهان نسبت به این مساله، گفت: فضا چنان خفقان آور شده که حتی «وای جغدی هم نمی‌آید به گوش» و همه ترجیح می‌دهند سکوت کنند، از ترس آنکه اگر حرف حقی بزنند، مورد هجمه مافیا‌ها قرار گیرند. این وضعیت، تلخ و غم انگیز است. در ایران امروز، مخالفت با گرانی، معادل ارتداد شده و مافیای اقتصادی با ابزار‌های رسانه‌ای خود، همه منتقدان را خاموش می‌کند.

این اقتصاددان وضعیت اقتصادی کشور را «بحرانی» و سیاست‌گذاری‌ها را «ربوی، فقرزا و غیراخلاقی» خواند و تصریح کرد: بیش از سه دهه است که اگر در این کشور کوچک‌ترین جسارتی به منافع مافیاها، رباخواران، دلالان و واردکنندگان وارد شود، ارکان کشور به لرزه درمی آید، اما اگر بزرگ‌ترین دروغ‌ها به زحمت کش‌ترین، شریف‌ترین و محروم‌ترین گروه‌های اجتماعی ما نسبت داده شود، آب از آب تکان نمی‌خورد. او گفت که تا زمانی که بازتوزیع قدرت و منابع در دستور کار قرار نگیرد، شعار عدالت اجتماعی یک شوخی تلخ باقی خواهد ماند.

او با انتقاد از برنامه حذف ارز ترجیحی، آن را پروژه‌ای به نفع ثروتمندان و به ضرر فقرا توصیف کرد و افزود:واژگان ادبی جدید اختراع می‌کنند و نام آن را «جایگزینی ارز ترکیبی به جای ارز ترجیحی» می‌گذارند، اما معنای واقعی آن این است که نیمی از ارز‌هایی که قانونا موظف بودند با قیمت ۲۸۵۰۰ تومان تخصیص یابند ـ که همان نیز ظلمی آشکار به فرودستان و اقتصاد ملی و ثبا اقتصاد کلان بود ـ اکنون قرار است حتی تا بیش از ۷۰ هزار تومان افزایش یابد. این سطح از فقر بنیه اندیشه‌ای در مدیریت اقتصادی کشور، مایه شرم است.

مومنی در پایان تاکید کرد که آینده ایران در گرو بازسازی ساختار‌های اقتصادی و سیاسی داخلی است که عدالت اجتماعی، شفافیت و استقلال واقعی را تضمین کند؛ بدون چنین اصلاحاتی، ایران در میان بازی‌های قدرت جهانی، آسیب‌پذیر باقی خواهد ماند.