
قیمت یک خودرو، شهریه تحصیل در شمال تهران!

شهریه سالانه این مدارس معادل قیمت یک خودرو است و بسیاری از والدین معتقدند امکانات و شبکه اجتماعی آن میتواند آینده فرزندانشان را تضمین کند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرارو، مدرسه جای درس خواندن است، محلی برای یادگیری، برای بالا بردن مهارت در زمینههای بی شمار. اما همین مدرسه مکانی برای نشان دادن طبقه اجتماعی، سطح مالی و پز اقتصادی شده است!
وقتی از بزرگراههای شمال تهران میگذری و به برجهای آسمانخراش و ویلاهای مجلل میرسی، شاید فکر کنی وارد یک منطقه مسکونی لوکس شدهای. اما کافی است دور و بر را هم نگاه کنی! لاکچریترین مدارس کشور هم اینجا هستند. مدارسی که شهریه سالانهشان معادل قیمت یک خودرو متوسط است و گاه حتی بیشتر.
مدرسههای شمال تهران امکاناتی دارند که برای مدارس عادی رویایی است: زمینهای ورزشی چندمنظوره، آزمایشگاههای مجهز، کلاسهای رباتیک، کتابخانههای دیجیتال و مربیان خصوصی برای تقویت مهارتهای دانشآموزان. اما وقتی پای شهریهها به میان میآید، همه چیز جنبه اقتصادی پیدا میکند: شهریهای که یک خانواده متوسط با یک خودرو میتوانست سالها پسانداز کند، حالا باید برای یکسال تحصیلی پرداخت شود.
اما سوال اصلی اینجاست: آیا این سرمایهگذاری صرفاً برای آموزش بهتر فرزندان است، یا نمادی از فاصله طبقاتی و نمایش ثروت؟ روانشناسان و کارشناسان آموزشی هشدار میدهند که فشار روانی ناشی از چنین محیطهایی، گاه برای دانشآموزان آسیبزا است. کودکانی که از سنین پایین در این فضای اقتصادی و اجتماعی قرار میگیرند، ممکن است دچار اعتماد به نفس کاذب شده و همدلی خود را از دست بدهند.
بسیاری از والدین از این مدارس به عنوان فرصتی برای تضمین آینده فرزندانشان یاد میکنند. آنها معتقدند امکانات و شبکه اجتماعی که این مدارس ارائه میدهند، میتواند مسیر موفقیت را هموار کند.
اما همین نکته انتقادات بسیاری را برانگیخته است؛ چرا که دسترسی به آموزش با کیفیت، به جای همه، محدود به قشر ثروتمند شده است و شکاف آموزشی در کشور را عمیقتر میکند. در حدی که آمار قبول شدگان کنکور امسال، زخمی بر دل کسانی که مدارس دولتی را انتخاب میکنند یا چارهای جز انتخاب ندارد زد!
مدرسههای لاکچری شمال تهران، تصویری از دو دنیای موازی در آموزش ارائه میدهند: دنیایی که در آن برخی کودکان با شهریههای نجومی بهترین امکانات را دارند و دنیایی که اکثر دانشآموزان برای دریافت آموزش معمولی و معقول، با مشکلات مالی و کمبود امکانات دست و پنجه نرم میکنند.