احمدی‌نژاد: ریشه تحریم به دولت‌های خاتمی و روحانی بازمی‌گردد

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تابناک، محمود احمدی نژاد در دوران اول ریاست جمهوری خود در قامت یک سوپرانقلابی تمام عیار ظاهر شده بود و شخصیت‌هایی، چون سعید جلیلی سکان داری امنیت و پرونده هسته‌ای در دوره او را برعهده داشت (از برکناری لاریجانی تا انتهای دولت) اما اکنون به دلایلی نامعلوم سعی می‌کند سابقه و شمایل دیگری برای خود بیافرند.

اما این ادعاها چقدر صحت دارد؟ آیا محمود احمدی نژاد راست می‌گوید؟

ریشه پرونده هسته‌ای ایران به اوایل دهه ۲۰۰۰ (پیش از ۱۳۸۲/۲۰۰۳) بازمی‌گردد، زمانی که آزانس بین المللی انرژی اتمی به بهانه فعالیت‌های اعلام‌نشده مانند تأسیسات غنی‌سازی نطنز و رآکتور آب سنگین اراک، به موضوع هسته ای ایران ورود کرد.

در دوره ریاست‌جمهوری محمد خاتمی (۱۳۷۶-۱۳۸۴ )، ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) همکاری کرد و در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳) پروتکل الحاقی را به‌صورت داوطلبانه پذیرفت. این اقدام، همراه با تعلیق موقت غنی‌سازی اورانیوم، به مذاکرات با تروئیکای اروپایی (بریتانیا، فرانسه، آلمان) منجر شد. در این دوره، شورای حکام آژانس چند قطعنامه غیرالزام‌آور صادر کرد، اما پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع نشد و تحریم‌های بین‌المللی اعمال نگردید.

با روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵)، سیاست هسته‌ای دولت تغییر کرد و رویکردی تهاجمی‌تر اتخاذ شد. اقدامات کلیدی دولت احمدی نژاد که به تشدید تنش‌ها و صدور قطعنامه‌های تحریمی منجر شد عبارتند از: