زهران ممدانی کیست؟ / اولین مسلمانی که کلید شهرداری نیویورک را در دست گرفت

به گزارش اقتصادآنلاین، زهران ممدانی، سیاستمدار ۳۴ ساله دموکرات شهردار نیویورک، پرجمعیت‌ترین شهر آمریکا و قلب مالی این کشور شد.

زهران ممدانی کیست؟

ممدانی نخستین شهردار مسلمان نیویورک است و رقابت انتخاباتی او برای کسب این مقام در چند ماه گذشته بسیار پر سر و صدا و با حاشیه همراه بود به طوری که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، ساعاتی قبل از پایان رای‌گیری در نیویورک تهدید کرده بود که در صورت پیروزی زهران ممدانی، او ممکن است بودجه فدرال نیویورک را کم کند.

ممدانی با ۳۴ سال سن، جوان‌ترین شهردار نیویورک طی ۱۰۰ سال گذشته و نخستین نیویورکی مسلمان است که کلید شهرداری قلب مالی آمریکا را در دست می‌گیرد.

آقای ممدانی گفت که این پیروزی نتیجه، طلوع روزی بهتر برای بشریت را رقم خواهد زد.

پیروزی اخیر یکی از مجموعه‌ نتایج مثبت برای دموکرات‌ها در انتخابات ایالتی و محلی است.

زهران ممدانی، گفته نباید کسی بتواند میلیاردر شود و خواستار افزایش مالیات بر ثروتمندان شده است.

زهران ممدانی: فکر نمی‌کنم اصلا باید میلیاردری داشته باشی

او در گفت‌وگو با ان‌بی‌سی، در پاسخ به این پرسش که آیا میلیاردرها باید وجود داشته باشند، گفت: «فکر نمی‌کنم اصلا باید میلیاردری داشته باشیم، زیرا، صادقانه بگویم، این حجم از ثروت در شرایط نابرابری کنونی غیرقابل‌قبول است.»

او یک بار دیگر از طرح مالیاتی خود برای محله‌های «ثروتمندتر و سفیدپوست‌تر» دفاع کرده و نظام مالیات بر مسکن در نیویورک را ناعادلانه خواند و گفت: «نیویورک ثروتمندترین شهر در ثروتمندترین کشور تاریخ جهان است، اما با این حال یک نفر از هر چهار نیویورکی در فقر زندگی می‌کند.»

بر اساس گزارش اداره مالیات و دارایی ایالت نیویورک، میلیونرها ۴۱ درصد از کل مالیات بر درآمد شخصی در این شهر را پرداخت می‌کنند.

ممدانی، کارزار انتخاباتی پرانرژی‌ خود را با تمرکز بر مقرون‌به‌صرفه کردن زندگی پیش برد و وعده داده که اتوبوس‌های شهری را رایگان کند، مهدکودک‌های رایگان فراهم کند، حداقل دستمزد را به ساعتی ۳۰ دلار برساند، و برای افزایش اجاره‌بها سقف بگذارد و با ایجاد سوپرمارکت‌های تحت مدیریت شهرداری به اقشار ضعیف کمک کند؛ طرح‌هایی که قرار است با افزایش مالیات بر یک درصد بالای درآمدی تأمین بودجه شوند.

تعداد آرای زهران ممدانی

در زمان اعلام نتایج، ممدانی با ۵۰ درصد آرا پیشتاز بود؛ کومو ۴۱٫۴ درصد و اسلیوا ۷٫۷ درصد آرا را به‌دست آوردند. تا ساعت ۱۰ شب به‌وقت محلی، یعنی حدود یک ساعت پس از بسته‌شدن حوزه‌ها، برتری ممدانی تثبیت شد و شمار آرای او از مرز یک میلیون رأی گذشت؛ اتفاقی که از سال ۱۹۶۹ و دوران جان لیندسی در انتخابات شهرداری نیویورک بی‌سابقه بود.

با وجود هزینه‌های سنگین تبلیغاتی از سوی میلیاردرهای سرشناس در هر دو جناح انتخاباتی، ممدانی توانست پیروز شود. مایک بلومبرگ، بیل آکمن، جو گبیا و بری دیلر از جمله افرادی بودند که میلیون‌ها دلار برای حمایت از کومو و مقابله با ممدانی به گروه‌های بیرونی تزریق کردند؛ در حالی‌که ممدانی صراحتاً گفته بود: «میلیاردرها نباید وجود داشته باشند.»

در شب انتخابات، کومو حمایت دو چهره‌ی بانفوذ دیگر را هم به‌دست آورد: دونالد ترامپ و ایلان ماسک. ترامپ در پستی در تروث سوشال نوشت: «چه از اندرو کومو خوشتان بیاید یا نه، باید به او رأی دهید و امیدوار باشید کارش را عالی انجام دهد. او توانایی‌اش را دارد، ممدانی ندارد!» ماسک نیز در ایکس نوشت: «یادتان باشد رأی به کرتیس، در واقع رأی به مامدومی یا هر اسمی که دارد است. رأی بدهید به کومو!»

هیچ‌کدام از این حمایت‌ها نتوانست جلوی موج رو‌به‌رشد ممدانی را بگیرد. او در سخنرانی پیروزی خود خطاب به ترامپ گفت: «آقای رئیس‌جمهور، این را بشنو: برای مقابله با یکی از ما باید از میان همه‌ی ما عبور کنید.» ساعتی بعد، ترامپ در تروث سوشال بدون نام‌بردن از ممدانی نوشت: «... و این تازه آغاز ماجرا است!»