توکنسازی راه تازه بهینهسازی منابع در بازار سرمایه است
مدیرعامل گروه خدمات بازار سرمایه آبان، گفت: «در دهه اخیر بازار سرمایه ایران از بازاری محدود به بازاری با ظرفیتهای گسترده تأمین مالی بدهی تبدیل شده و ارزش اوراق بدهی معاملهشده به سطح قابلتوجهی رسیده است، بهگونهای که تأمین مالی شرکتهای بزرگ ممکن شده است.
به گزارش اقتصاد آنلاین، میثم فدائی، مدیرعامل گروه خدمات بازار سرمایه آبان، در پنل تخصصی «تأمین مالی هوشمند در دهه آینده؛ پیوند فناوری، اعتماد و سرمایه» در کیش اینوکس ۲۰۲۵ با بیان اینکه این تحول نشاندهنده بلوغ بازار سرمایه و نقش پررنگ آن در تأمین مالی بخش واقعی اقتصاد است، اظهار کرد: «کاهش هزینه انتشار اوراق و کاهش وابستگی به ضامنها، نشانه افزایش کارایی بازار و حرکت به سمت ساختاری کارآمدتر است.»
نقش فناوری در دهه پیشرو
وی در ادامه با اشاره به روندهای آینده تأمین مالی هوشمند گفت: «در دهه آینده فناوری، بهویژه هوش مصنوعی، نقش محوری در توسعه بازار بدهی ایفا میکند. این فناوری میتواند فرآیندها را بهینهتر، سریعتر و شفافتر کند. در کنار آن، توکنسازی داراییها، با وجود محدودیتهایی در اقتصاد ایران، در بلندمدت بهعنوان ابزاری مکمل در تأمین مالی نوین مطرح خواهد شد.»
فدائی تأکید کرد: «بهرهگیری از فناوریهای نوین و هوشمندسازی فرآیندهای مالی، در کنار رشد بازار سرمایه و توسعه اقتصاد واقعی، کلید موفقیت در تأمین مالی هوشمند و توسعه اقتصادی پایدار خواهد بود.»
ظرفیتهای توکنسازی در تأمین مالی
مدیرعامل گروه خدمات بازار سرمایه آبان همچنین درباره نقش توکنسازی داراییها تصریح کرد: «تحولات فناوری و هوش مصنوعی مسیر تأمین مالی را در بازار سرمایه متحول کرده و استفاده از توکنها بهعنوان ابزار مالی میتواند ظرفیتهای تازهای ایجاد کند.»
او افزود: «در بازار سرمایه، توکنها قادرند جریان نقدینگی را خودکار کنند، انطباق با شروط شرعی و قراردادهای هوشمند را تسهیل کنند و فرآیند رصد و نظارت بر هزینهکرد منابع مالی را شفافتر سازند. این ابزارها همچنین میتوانند به بهبود رتبهبندی، تحلیل ریسک انتشار اوراق بدهی و کاهش پیچیدگیهای مقرراتی کمک کنند.»
فدائی در پایان اظهار داشت: «توکنسازی داراییها و بدهیها میتواند نقدشوندگی بازار ثانویه اوراق را افزایش داده و هزینههای نقلوانتقال و انتشار اوراق را کاهش دهد. هرچند محدودیتهای بینالمللی ممکن است بر اثربخشی آن اثرگذار باشد، اما در بازار داخلی و در چارچوب تأمین مالی زنجیرهای صنایع، این فناوری ظرفیت بالایی برای بهینهسازی منابع و کاهش هزینهها دارد.»






