مخالفت رهبر انقلاب با خرید موشک از روسیه / ناگفته‌های مهم سردار حاجی‌زاده ار برنامه موشکی ایران

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، سردار شهید امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده فقید نیروی هوافضای سپاه گفت: به لطف الهی و با راهبری مقام معظم رهبری، از یک واردکننده تجهیزات به یک صادرکننده تبدیل شده‌ایم.

 سردار شهید امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده فقید نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیش از دفاع مقدس ۱۲ روزه، به گفت‌و‌گو با صداوسیما نشست و از پیشرفت‌های صنعت موشکی گفت.

پیشرفت‌هایی که به گفته او، از نحوه تعامل رهبر انقلاب اسلامی با نیرو‌های مسلح ریشه گرفته؛ حتی از زمانی که آیت الله خامنه‌ای هنوز به رهبری انقلاب نرسیده بودند. او از خاطراتی هم گفت که حتی نیرو‌های مسلح را شوکه کرده بود. گفت‌و‌گو با «امیرعلی حاجی‌زاده» را می‌خوانید:

آیت الله خامنه‌ای پیش از عهده دار شدنِ رهبری انقلاب، مسئولیت‌های مختلفی را تجربه کرده‌اند؛ از جمله در دوره جنگ تحمیلی ۸ ساله. با توجه به مسئولیت کنونی شما و فعالیتی که در دوره جنگ داشتید، نقش ایشان در حوزه وظایف شما چگونه بود؟

بسیاری از بخش‌های نیروی مسلح واقعاً در لبه فناوری هستند و ایران را میان چند کشور تراز اول جهان قرار داده است. در منطقه هم، بسیاری از بخش‌ها از جمله موشکی و پهپادی در تراز جهانی قرار دارد. اینها تصادفی نیست، بلکه با راهبری حضرت آقا بوده است. این موضوع حتی به دوره ریاست جمهوری ایشان هم برمی‌گردد، و گاهی در دوران جنگ.

در دوران جنگ، در بخش موشکی فعالیت می‌کردم و بچه‌ها و مسئولان وزارت سپاه محضر آیت الله خامنه‌ای می‌رفتند. ما هم در کنار شهید بزرگوار، طهرانی مقدم می‌رفتیم. تدابیر خیلی دقیق و مطالبه جدی در ساخت موشک مطرح می‌شد. سال ۱۳۶۶، ما ۶ سکو داشتیم و موجودی موشک‌ها از ۴۰ فروند تجاوز نمی‌کرد. آن دوره، یک جور‌هایی حتی وجود یک موشک هم می‌توانست ما را از شر حملات دشمن رها کند. ما به یک گردانِ موشکی یا یک تیپِ موشکی هم نمی‌رسیدیم. وقتی رزمایش می‌گذاشتیم، خود آقا می‌آمدند و ساعت‌ها وقت می‌گذاشتند و بخش‌به‌بخش، کنترل و پیگیری می‌کردند. اولین کلنگ ساخت کارخانه موشکی هم در سال ۱۳۶۶ به زمین زده شد.

چه خاطره‌ای از راهبری و پیگیری‌های آیت الله خامنه‌ای در زمینه‌های نظامی دارید؟

جزء به جزء جلساتی که آقا می‌گذاشتند، یادمان هست. حتی وقتی ما دو موشک را هنوز باز نکرده بودیم، به جلسه می‌آمدند و به متخصصان قوت قلب می‌دادند. ایشان می‌گفتند: «چرا باز نمی‌کنین؟ چرا این رو مونتاژ نمی‌کنین؟ چرا شروع نمی‌کنین؟» من نگران بودم، خب کل موجودی ما فقط ۸ نفر متخصص بود. آقا این جسارت و جرئت را به متخصصان می‌دادند و می‌گفتند: «نترسید! برید جلو.» در بخش‌های مختلف ما می‌دیدیم که از طرف خودشان مطالبه‌گر بودند و متوجه مسئله بودند. این دوراندیشی و دیدن دوردست، مسئله خیلی مهمی بود.

همین الان هم هیچ جلسه‌ای نیست که خدمت ایشان برسیم و مطالبه جدیدی نداشته باشند. هیچ جلسه‌ای نیست. یعنی وقتی می‌خواهیم از اتاق جلسه بیرون برویم، مثلاً در اوج رضایتشان از مجموعه ما، باز هم می‌گویند با همین دست‌فرمانی که می‌روید، این موضوعات را هم دنبال کنید. همیشه مطالبه دارند و به این حدی که رسیده‌ایم، قانع نیستند. به لحاظ کیفیت و توانایی تولید تجهیزات، در تراز جهانی قرار داریم. با همین توانایی‌ها توانستیم پهپاد آمریکایی گلوبال‌هاوک را پایین بکشیم که البته توانایی کنونی ما بیشتر شده است. در زمینه ساخت موشک‌های پدافندی هم به موفقیت‌هایی دست پیدا کردیم. به لطف الهی و با راهبری مقام معظم رهبری، از یک واردکننده تجهیزات به یک صادرکننده تبدیل شده‌ایم.

در دوره فروپاشی جماهیر شوروی، تصمیم سرنوشت‌سازی گرفته شد. می‌توانید درباره‌اش توضیح دهید؟

بله، در دوره فروپاشی شوروی، جمهوری‌های جداشده در حدود سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱، موشک‌های «اسکاد بی» را با قیمت ۱۰ هزار دلار می‌فروختند. درحالیکه دوره جنگ این موشک‌ها را چقدر می‌خریدیم؟ ۲ و نیم میلیون دلار! یعنی ۲۵۰ برابر! خیلی مشتاق بودیم این موشک‌ها را بخریم. همه، یعنی ستاد کل، فرمانده نیروی هوایی و فرمانده موشکی موافق این کار بودند. این یک اتفاق استثنایی بود که همه موافق باشند. اما وقتی برای گرفتن اجازه به خدمت آقا رفتیم، ایشان اجازه نداد و «همه شوکه، همه شوکه شدیم.»

چرا مخالفت کردند؟

سال ۷۰ تقریباً موشک بومی در حال آماده‌سازی بود و نخستین روزنه‌های امید ایجاد شده بود که موشک بومیِ زمین‌به‌زمین را محققان و دانشمندان ایرانی بسازند. این به هر حال اتفاق بزرگی بود، اما آن روز ما نفهمیدیم چرا آقا مخالفت کرد. خب احساس علاقه داشتیم. اگر آقا موافقت می‌کرد، این تعداد موشک مُفت بود. ۱۰ هزار دلار قیمتی نبود. اینها را می‌توانستیم وارد کشور کنیم و دیگر کسی دنبال ساخت موشک نمی‌رفت. نمی‌گویم ساخت‌وساز متوقف می‌شد، ولی حداقل ۵ یا ۶ سال عقب میفتاد. آقا اجازه نداد؛ دو سه بار از زوایای مختلف گردش‌کار تهیه شد، درخواست شد. دست آخر آقا گفتند «دنبال نکنید».

زمان جنگ با داعش، آقا می‌گفتند: «نکند موشکتان خطا کند و به مردم آسیب برسد»

مجوز بعضی شلیک‌ها در یک جلسه سیاست‌گذاری داده می‌شود و رهبر انقلاب تأیید می‌کنند. زیر بعضی از موارد را خط می‌کشند و می‌گویند: «این رو از میدان به من خبر بدید.» موقعی که تست انجام می‌شود، معمولا با یک تأخیر ۳ یا ۴ روزه، بعضی اوقات ۱۰ روزه، گزارش داده می‌شود، اما در برخی موارد آقا می‌گویند: «از میدان...» یعنی با تلفن زنگ می‌زنید و می‌گویید چی شد! برای نمونه در حوزه پرتاب ماهواره اینگونه بوده، یا در بخش‌های فضایی هم همیطور. در نخستین پرتاب‌های با سوخت جامد، خبرش را مستقیم از میدان خواستند. یعنی خود آقا شخصاً پیگیر مسائل بودند.

یا مثلا عملیاتی علیه داعش و گروه‌های تکفیری داشتیم و می‌خواستیم از رهبر انقلاب مجوز بگیریم. ایشان می‌گفتند «نکند موشکتان خطا کند و به غیرنظامیان آسیب برسد.» من هم گفتم تضمین می‌دهیم و خیالتان راحت باشد. آقا هم بلافاصله پس از دریافت نظر تخصصی قبول می‌کردند. یادم هست که با فاصله زمانی کوتاهی، پس از یک مراسم با شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی و سردار سلامی، سه چهار نفری خدمت رهبر انقلاب رفتیم. آقا از دور و از هفت هشت متری که هنوز به ما نرسیده بودند، فرمودند: «گفته بودم به مردم غیرنظامی آسیب نرسه، چی شد؟ درست عملیات کردید؟ چی کار کردید؟ نتیجه چی شد؟»

این یعنی موضوع آنقدر برایشان مهم بود که پیش از نزدیک شدن، از هفت متری بپرسند «چی شد؟» نتیجه برایشان خیلی مهم بود که کار دقیق باشد. به خاطر همین، در بخش‌های مختلف جزء به جزء پیگیری می‌کردند. در حوزه فضایی، موشکی، پدافندی و پهپادی.

در زمینه توسعه ساخت پهپاد‌ها چه اتفاقی افتاد؟

پس از جنگ، تولید پهپاد داشت به فراموشی سپرده می‌شد و جزو مأموریت‌های دارای اولویت نیرو‌های مسلح نبود. اما حضرت آقا به شدت روی پهپاد تأکید کردند و به خیلی از فرماندهان تشر زدند که چرا تولید پهپاد را ویژه پیگیری نمی‌کنیم. شکوفایی این حوزه از دهه ۸۰ رخ داد. یکی از خبر‌های خوشحال‌کننده در حوزه پهپاد، استفاده از هوش مصنوعی بود. وقتی هدف چند هزار کیلومتر فاصله دارد، امکان دیدن و ارسال فرمان وجود ندارد، اما این امکان با هوش مصنوعی فراهم می‌شود. این پیگیری خود ایشان هم بود. من در جلسه بعدی دیدم که احاطه اطلاعاتی ایشان درباره هوش مصنوعی اینقدر زیاد بود که من به پای ایشان نمی‌رسم و لازم بود اطلاعاتم را افزایش بدهم. مطالبه‌هایی می‌کردند که ما احساس می‌کردیم برای توسعه فعالیت‌ها، باید مطالعاتمان را در زمینه‌های دیگر بیشتر کنیم.