قاجار

صدای پیانو از اطاق منزل ما می‌آید. خیال کردیم کسی است پیانو می‌زند وارد اطاق که شدیم دیدیم چراغ‌های آن چهار تا روشن است و پیانو را کوک کرده‌اند خودش به نوای خوب ایرانی می‌زند.

به قهوه‌خانه «ایکرلندن» که چشم‌انداز و منظر بسیار خوبی دارد، جناب اشرف صدراعظم هم آن‌جا بودند. منظر جلوی قهوه‌خانه خیلی شبیه است به منظر صاحبقرانیه شمیران به طرف طهران.

هنوز چهار یا پنج سال بیشتر نداشتم که مرا «میرغضب کوچولو» صدا می‌زدند. وقتی در کوچه با بچه‌ها بازی می‌کردم، می‌گفتند: «تو پسر مشدی کریم میرغضب هستی؛ پدرت سر آدم‌ها را می‌برد.»

طراحی زندان قصر را نیکولا مارکوف، معمار روسی، بر عهده داشت. او بنایی ساخت با ۱۹۲ اتاق؛ ۹۶ اتاق پنج‌نفره و مابقی یک‌نفره. علاوه بر این، مریضخانه‌ای با شش اتاق شش‌نفره و شش اتاق یک‌نفره برای بیماران ساخته شد.

تصویری کمتر دیده شده از یک دختر جوان ناشناس که از او به عنوان سوگلی محبوب احمدشاه یاد شده در فضای مجازی پربازدید شده است.

شکوه‌السلطنه از نوادگان فتحعلی‌شاه قاجار بود که در سال ۱۲۳۰ شمسی در سن ۱۲ سالگی با ناصرالدین‌شاه ازدواج کرد.

عکس گروهی از زنان حرمسرا را روی پله های مرمر عمارت سلطنت‌آباد ناصرالدین شاه مشاهده می‌کنید.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس از ثبت یک آب انبار تاریخی متعلق به دوره قاجار در شهرستان لار خبر داد.

شاید میان دو امضای سرنوشت‌ساز او و پدرش شباهت‌های زیادی وجود داشته باشد اما این امضاها، تفاوت بسیار مهمی هم با یکدیگر دارند. پدر– ناصرالدین‌شاه – در اوج مستی، بی‌خبری و شهوت‌پرستی، امضای مرگ را پای کاغذی که به دستش داده بودند زد تا حکم به پایان زندگی مردی چون امیرکبیر بدهد و مظفرالدین‌شاه هم در اوج پیری و ناتوانی، پای کاغذی را که جلویش گذاشته بودند، امضا زد تا دانسته و نادانسته حکم به مرگ استبداد داده باشد.

در مجموعۀ «سفر به عصر قاجار » هر بار با چند عکس باکیفیت که از آرشیوهای معتبر تهیه شده‌اند، شما را به تماشای گوشه‌هایی از زندگی مردم ایران در بیش از یک قرن قبل می‌بریم.

جالب تر از همه همان طور که حدس زده می شد امضای ناصرالدین شاه است. از این حیث که به خط لاتین است و دستخط امضای اوست در در دفتر یادبود موزۀ مادام توسو.