قوانین بازنشستگی

در آیین‌نامه قبلی، تشخیص سخت و زیان‌آور بودن مشاغل فرآیندی طولانی، اداری و تا حدی مبهم بود. درخواست‌ها معمولاً به‌صورت دستی ثبت می‌شد و بررسی‌ها توسط کمیته‌های استانی انجام می‌گرفت. این روند زمان‌بر و پیچیده، باعث نارضایتی بسیاری از کارگران و کارفرمایان شده بود و بار اداری زیادی بر دوش دستگاه‌های اجرایی تحمیل می‌کرد.

تغییرات جدید شرایط بازنشستگی تأمین اجتماعی اجرایی شد.

براساس تغییرات جدید در قانون بازنشستگی، حداقل سابقه مورد نیاز برای بازنشستگی از ۱۰ سال به ۱۵ سال افزایش یافته است. همچنین سن بازنشستگی برای مردان به ۶۲ سال رسیده و زنان تنها در صورتی می‌توانند با ۵۵ سال سن بازنشسته شوند که دست‌کم ۲۰ سال سابقه بیمه‌پردازی داشته باشند.

بر اساس آخرین اصلاحات قانون برنامه هفتم توسعه، سن بازنشستگی برای مردان به ۶۲ سال و برای زنان همچنان ۵۵ سال باقی ماند. این قانون از ابتدای سال ۱۴۰۴ اجرایی می‌شود و طبق آن، شرط سابقه بیمه نیز برای افراد با کمتر از ۲۸ سال سابقه افزایش یافته است. همچنین، گروه‌هایی مانند ایثارگران، معلولان و شاغلان در مشاغل سخت و زیان‌آور از این افزایش‌ها معاف هستند.

قانون جدید تامین اجتماعی، شرایط بازنشستگی را برای برخی گروه‌ها تغییر داد.

مستمری بازماندگان یکی از خدماتی است که در صورت فوت بیمه‌شده یا مستمری‌بگیر به بازماندگان واجد شرایط وی پرداخت می‌شود.