
روزهداری در مسیحیت از گذشته تا حال

روزهداری مختص مسلمانان نیست و در مسیحیت نیز بهویژه در ایام جشنها و رویدادهای خاص، روزهداری به عنوان یک سنت مطرح است. مهمترین روزه در مسیحیت، روزه بزرگ است که از چهارشنبه خاکستر آغاز و تا روز عید پاک ادامه مییابد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، روزهداری فراتر از یک سنت در اسلام، در دل مسیحیت نیز جایگاهی ویژه دارد. با نگاهی به تاریخ روزهداری در این دین، میتوان به تفاوتها و شباهتهای آن با روزهداری اسلامی پی برد.
بنابر روایت خبرگزاری حوزه، روزهداری و پرهیز از خوردن و آشامیدن، مختص مسلمانان نیست و در کتاب مقدس کنونی مسیحیان نیز این حکم وجود دارد. «عیسی در آن زمان، برای مدت چهل شبانه روز روزه گرفت. پس در آخر بسیار گرسنه شد.»
روزه در مسیحیت بنابر دستورالعمل هر کلیسایی، زمان و نوع متفاوتی دارد. مهمترین روزه در مسیحیت، روزهی بزرگ است و مدت آن ۴۰ روز است که از چهارشنبهی خاکستر شروع شده و تا روز عید پاک مسیحیت ادامه دارد.
این حکم شرعی، از گذشته تا امروز دچار تغییراتی شده است. در ابتدا مسیحیان روزهای چهارشنبه و جمعه هر هفته را روزه میگرفتند که شامل خودداری از خوردن غذاها به ویژه گوشت بود ولی اکنون روزهداری در میان مسیحیان معمولا پرهیز از خوردن گوشت، لبنیات و تخم مرغ است.[۲]
پی نوشت ها:
۱. ترجمهی تفسیری کتاب مقدس، متی ۴: ۲
۲. ر. ک: مسیحیت شناسی تحلیلی، محمد کاشانی، ص ۵۳۶