فوری/ هنرمند نامدار ایران درگذشت
حسین مصدقزاده استاد نامدار و برجسته و پیشکسوت هنر کاشی معرق اصفهان، امروز سهشنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۴ درگذشت.
به گزارش اقتصاد آنلاین ، حسین مصدقزاده، استاد برجسته و پیشکسوت هنر کاشی معرق اصفهان، امروز سهشنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۴ در سنین کهولت دار فانی را وداع گفت. رفتن او، اندوهی عمیق برای هنر سنتی ایران بهجا گذاشت؛ هنرمندی که آثار و آموزههایش همچنان بخشی از شناسنامه فرهنگی کشور به شمار میرود و در یاد جمع بزرگی از شاگردان و دوستداران هنر ایرانی زنده خواهد ماند.
زندگی و پرورش حسین مصدقزاده در خانوادهای ریشهدار در هنر کاشی معرق
حسین مصدقزاده متولد سال ۱۳۰۶ در اصفهان بود؛ زاده خانوادهای که نسلبهنسل هنر کاشیکاری و معرق را پاسداری میکردند. او از کودکی در کنار پدر، عبدالغفار مصدقزاده، در کارگاه سنتی خانواده حضور داشت و با ظرایف و تکنیکهای اولیه کاشی و معرق آشنا شد. همین آموزشهای ابتدایی، پایههای مهارت او را شکل داد و زمینهساز تبدیلشدنش به یکی از مطرحترین استادان این رشته طی بیش از شش دهه فعالیت شد.
نقش بیبدیل حسین مصدقزاده در مرمت آثار مذهبی و تاریخی ایران
فعالیتهای گسترده استاد مصدقزاده شامل معرقکاری، مقرنسکاری، رسمیبندی، قطاربندی و طراحی کاشی بود. او در مرمت و بازسازی بسیاری از بناهای تاریخی و مذهبی نقش مؤثری ایفا کرد. ردّ هنر و امضای او را میتوان در حرم امام رضا (ع)، حرم حضرت معصومه (س)، گنبد شاهچراغ و شمار زیادی از مساجد، منارهها، محرابها و گنبدهای شاخص ایران مشاهده کرد.
علاوه بر آثار عملی، او سالها در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت و مهارتهای اصیل کاشیکاری را به نسل بعد از خود سپرد.
نظر پیشکسوتان و برنامه خاکسپاری حسین مصدقزاده
عباس شیردل، رئیس اسبق اتحادیه صنایع دستی اصفهان، با اظهار تأسف از درگذشت این هنرمند برجسته اعلام کرد که علت فوت او کهولت سن و مشکلات جسمی ناشی از آن بوده است. او افزود: مصدقزاده از آخرین حلقههای زنجیره استادانی بود که هنر کاشیکاری سنتی اصفهان را از دوران صفویه تا عصر حاضر زنده نگه داشتند.
با وجود جایگاه والای هنری و فرهنگی استاد، مجوز خاکسپاری او در تخت فولاد صادر نشده، اما بر اساس برنامهریزی انجامشده، قرار است فردا چهارشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۴ در قطعه نامآوران باغ رضوان به خاک سپرده شود.
درگذشت حسین مصدقزاده تنها پایان زندگی یک هنرمند نیست، بلکه فقدان چهرهای است که بخش مهمی از معماری و هنر اصیل ایرانی با دستان او جان گرفته است. میراث ارزشمندش در بناهای مذهبی و تاریخی کشور و در دل شاگردانی که از محضرش بهرهمند شدهاند، سالها همچنان زنده خواهد ماند.