گفتوگو با شبنم قربانی زوارکی، رئیس انجمن دوستی ایران و اوگاندا؛
وقتی که فرهنگ وارد تجارت میشود
| ۰۱/دی/۱۴۰۴ | ۱۷:۴۹
وقتی قهوه و زعفران به ابزار دیپلماسی اقتصادی تبدیل میشوند
ماتاتا طاها، سفیر اوگاندا در ایران، در حاشیه نشست تخصصی قهوه، چای و زعفران تاکید میکند که این محصولات فقط کالا نیستند، بلکه روایتهای فرهنگی ملتها هستند؛ روایتهایی که میتوانند اعتماد بسازند و مسیر همکاریهای بلندمدت اقتصادی را هموار کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین، در حاشیه نشست تخصصی قهوه، چای و زعفران، گفتوگویی داشتیم با ماتاتا طاها سفیر اوگاندا در ایران، گفتوگویی که فراتر از تجارت صرف، به نقش محصولات فرهنگی در دیپلماسی اقتصادی و همکاریهای بلندمدت میان کشورها پرداخت.
ماتاتا طاها در ابتدای گفتوگو با اشاره به ماهیت این رویداد میگوید: «این کنفرانس اساساً یک رویداد بخش خصوصی است و همین ویژگی، آن را از بسیاری نشستهای رسمی متمایز میکند. وقتی کشاورزان، تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی بدون واسطه کنار هم قرار میگیرند، فضا برای گفتوگوی واقعی و عبور از تفاوتهای فرهنگی فراهم میشود. همین تعامل مستقیم میتواند به تقویت روابط دوجانبه و حتی دیپلماسی اقتصادی کمک کند.»
او معتقد است محصولات کشاورزیای مانند قهوه، چای و زعفران فقط کالا نیستند، بلکه حامل روایت فرهنگی ملتها هستند. به گفته قربانی، «وقتی این محصولات وارد بازار جهانی میشوند، اگر فقط با منطق قیمت دیده شوند، هویتشان نادیده گرفته میشود. اما اگر روایت فرهنگی آنها حفظ شود، میتوانند به ابزار اعتمادسازی و همکاری استراتژیک تبدیل شوند.»
در ادامه گفتوگو، ماتاتا طاها به ظرفیتهای کشورش در حوزه قهوه و چای اشاره میکند و میگوید: «اوگاندا در حوزه قهوه و چای پیشینه بسیار قوی دارد. فقط در سال جاری میلادی، موفق شدیم حدود ۸.۲ میلیون کیسه قهوه صادر کنیم. این عدد یک رکورد تاریخی برای اوگانداست و حتی در سطح قاره آفریقا هم رقم قابل توجهی محسوب میشود.»
او توضیح میدهد که این میزان صادرات باعث شده اوگاندا از نظر حجم صادرات، از اتیوپی پیشی بگیرد. «البته اتیوپی همچنان بزرگترین تولیدکننده قهوه است، اما بخش زیادی از تولید خود را در بازار داخلی مصرف میکند. در حالی که تمرکز اوگاندا بر صادرات بوده و این موضوع فرصتهای جدیدی برای همکاریهای بینالمللی ایجاد کرده است.»
ماتاتا طاها در مورد صنعت چای نیز به چالشی مهم اشاره میکند: «ما تولیدکننده بزرگ چای هستیم، اما ظرفیت فرآوری محدودی داریم. در بسیاری موارد، کشاورزان به دلیل نبود امکانات صنعتی مناسب، بخشی از محصول خود را از دست میدهند. اینجاست که حضور بخش خصوصی ایران میتواند نقش کلیدی ایفا کند؛ هم در ایجاد ارزش افزوده و هم در توسعه همکاریهای صنعتی.»
در مقابل، زعفران بهعنوان محصولی که در اوگاندا تولید نمیشود، از نگاه قربانی جایگاه ویژهای در همکاریهای تجاری دارد. او میگوید: «زعفران ایران میتواند نهتنها وارد بازار اوگاندا، بلکه وارد بازار کل شرق آفریقا شود. کشورهایی مثل کنگو و سودان جنوبی همسایه اوگاندا هستند و در مجموع با بازاری نزدیک به ۵۰۰ میلیون نفر روبهرو هستیم. این منطقه زعفران تولید نمیکند و تقاضا در آن رو به افزایش است.»
به گفته او، تاکنون بخش زیادی از این بازار از طریق هند و پاکستان تأمین شده، اما «اقتصاد اوگاندا مبتنی بر بخش خصوصی است و این یعنی فعالان اقتصادی ایرانی میتوانند با ورود مستقیم، سهم قابل توجهی از این بازار رو به رشد را به دست آورند.»
در بخش دیگری از گفتوگو، ماتاتا طاها به نقش سفارتخانهها در تسهیل روابط اقتصادی اشاره میکند و میگوید: «سفارتخانهها فقط محل صدور ویزا نیستند. امروز آنها اولین نقطه اتصال میان بخش خصوصی دو کشور هستند. سفارتها میتوانند قوانین تجاری، محیط کسبوکار و ساختار حقوقی هر کشور را برای فعالان اقتصادی شفاف کنند.»
وی اضافه میکند: «اکنون در سفارتخانهها رایزنان اقتصادی و تجاری حضور دارند که وظیفهشان دقیقاً کمک به شکلگیری ارتباط میان بخش خصوصی کشورهاست. این تغییر رویکرد، نشاندهنده اهمیت روزافزون دیپلماسی اقتصادی است.»
سفیر اوگاندا در ایران این رویداد را «نقطه شروع» میداند و نه یک نشست مقطعی. «این اولین رویداد از این نوع است، اما برنامه ما این است که آن را بهصورت سالانه برگزار کنیم و محدود به تهران هم نباشد. هدف این است که فعالان بیشتری از بخش خصوصی ایران در استانهای مختلف با ظرفیتهای اوگاندا آشنا شوند.»
او همچنین از برنامهریزی برای گسترش محورهای رویداد در سالهای آینده خبر میدهد: «در دورههای بعدی، علاوه بر قهوه، چای و زعفران، به حوزههایی مثل معادن، طلا، نفت و گاز هم خواهیم پرداخت. اوگاندا در این بخشها ظرفیتهای قابل توجهی دارد که نیازمند سرمایهگذاری است.»
در پایان گفتوگو، ماتاتا طاها بر اهمیت دیدهشدن واقعی ظرفیتهای اوگاندا تأکید میکند و میگوید: «حجم صادرات قهوه اوگاندا هنوز آنطور که باید شناخته نشده است. دولت اوگاندا اخیراً بودجه مشخصی برای دیپلماسی اقتصادی اختصاص داده و از سفارتخانهها خواسته فعالانه وارد بازاریابی بینالمللی شوند. ما دیگر نمیخواهیم ساکت بمانیم؛ میخواهیم ظرفیتهایمان دیده شود.»
به باور او، چنین رویدادهایی میتوانند آغاز مسیری باشند که در آن تجارت، فرهنگ و دیپلماسی در کنار هم معنا پیدا میکنند؛ مسیری که اگر به اقدام عملی برسد، میتواند به همکاریهای پایدار و واقعی منجر شود.
اخبار مرتبط
ارسال نظرات