اقتصاد دستوری

اقتصاد دستوری حدود پنجاه سال است که نفس اقتصاد و حتی محیط زیست آن را بریده. برای روشن‌شدن این واقعیت کافی است فقط نگاهی به حوزه انرژی در کشور بیاندازیم.

تهران، پایتخت کشور، با بحران‌های زیست محیطی بی‌سابقه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که ذخایر اصلی آب شهر به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته‌اند و به زیر سطح استاندارد فصلی رسیده‌اند و تهران در میان آلوده‌ترین شهرهای جهان قرار گرفته است.

نایب‌رئیس اتاق ایران با اشاره به کاهش شدید نرخ سرمایه‌گذاری در ایران و آسیب آن به توسعه، گفت: در اقتصاد دستوری ، سرمایه‌گذاری هیچ جذابیتی ندارد.

بر اساس آمار‌ها ۳۰ درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند. ۶ درصد از جمعیت ایران هم تحت فقر شدید هستند و هر سال به این آمار اضافه می‌شود. بر اساس منابع موجود تا اواسط دهه ۸۰ بین ۱۲ تا ۱۵ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر بودند. در میانه دهه ۹۰ این آمار به ۲۰ درصد رسید و اکنون از سال ۹۸ تاکنون نرخ رشد فقر، آمار ۳۰ درصدی را نشان می‌دهد.

 فرماندار مه‌ولات به دلیل مسائل شخصی از مسئولیت فرمانداری این شهرستان استعفا داد.

علی رغم اینکه رییس دولت سیزدهم هم پیش از تشکیل دولت و در ایام انتخابات زمانی که در جمع فعالان بخش خصوصی در اتاق بازرگانی حاضر شده بود از اقتصاد دستوری انتقاد کرد و گفت که دولت اش رویکرد متفاوتی در تولید و تعیین قیمت ها خواهد داشت. اما بررسی بیش از 30 ماه گذشته نشان می دهد که دولت سیزدهم نیز نه تنها تغییری در مسیر این سیاست غلط ایجاد نکرده بلکه حتی با غلظت بیشتری آن را تشدید کرده است.