بمب هسته ای

واکنش واشنگتن به حمله بی‌سابقه اسرائیل علیه یکی از مهم‌ترین متحدانش در خلیج فارس برای عربستان آشکار کرد که دیگر نمی‌توان امنیت خلیج را تنها بر پایه یک تأمین‌کننده خارجی تضمین کرد. دولت ترامپ بار دیگر حمایت خود از اسرائیل را تأیید کرد و به دوحه و سایر کشور‌های شورای همکاری فقط اطمینان‌های لفظی داد.

شب گذشته نیز زلزله‌ای در عمق ۱۰ کیلومتری زمین در اصفهان رخ داد. با این حال صد‌ها کیلومتر دورتر از کانون زلزله نیز احساس شد، از جمله در تهران که فاصله هوایی و مستقیم اش با کانون زلزله، حدود ۲۷۰ کیلومتر است. وسعت جغرافیایی این لرزش، بار دیگر همان شایعه قدیمی را دامن زد: بالاخره ایران بمب اتمش را تست کرد!

نبویان با استناد به تجربیات جنگ‌های اخیر گفت حتی برخورد با قدرت‌های هسته‌ای نشان داد داشتن بمب لزوماً بازدارندگی کامل ایجاد نمی‌کند؛ این اظهارنظر بحث‌های راهبردی درباره سیاست هسته‌ای کشور را مطرح کرده است.

رئیس جمهور در گفت‌وگوی تلفنی با ولادیمیر پوتین، با قدردانی از مواضع دولت روسیه در رابطه با حق غنی‌سازی جمهوری اسلامی ایران گفت: ایران بر اساس مبانی اعتقادی و دکترین دفاعی خود، هرگز به دنبال ساخت سلاح اتمی نبوده، نیست و نخواهد بود.

اسناد رسمی نشان می‌دهند مواد رادیواکتیو از پایگاه نظامی کولپورت در غرب اسکاتلند که بمب‌های هسته‌ای نیروی دریایی انگلیس در آن نگهداری می‌شوند، به محیط دریاچه لوموند نشت کرده است.

روزنامه اسرائیلی جروزالم پست به استوری مشاور قالیباف واکنش نشان داد و نوشت: ابرهای قارچی نمادی از انفجار بمب هسته‌ای است.

سفیر فرانسه در سازمان ملل در سومین نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از تجاوز اسرائیل و ایالات متحده آمریکا دست به طرح ادعا‌هایی زد که بوی فعال کردن مکانیزم ماشه از طریق قطعنامه ۲۲۳۱ را می‌دهد. سفیر این کشور نزدیک به اسرائیل در بخشی از ادعاهایش گفت: «ایران برنامه‌ای برای موشک‌های بالستیک دارد که می‌تواند از آنها برای کلاهک‌ها استفاده کند. بیش از ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم ۶۰ درصد در ایران وجود دارد. ایران برای ۹ بمب هسته‌ای مواد لازم را دارد. از ایران می‌خواهیم اجازه بازرسی به آژانس دهد تا معلوم شود مواد غنی‌سازی شده جابه جا نشده است. از ایران می‌خواهیم ایران به مذاکرات برگردد. فرانسه و سه کشور اروپایی می‌خواهند ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ با ایران به توفق برسیم.» اظهارات نماینده فرانسه را می‌بینید و می‌شنوید.

رویترز از قول یک مقام آمریکایی خبر داده در حمله به سایت‌های هسته‌ای ایران از بمب‌افکن‌های B2 آمریکایی استفاده شده است.

در پی حمله رژیم صهیونیستی به تاسیسات هسته ای؛ برای بسیاری از افراد این سوال پیش آمده است که کدامیک از شهرهای کشورمان از مراکز هسته ای برخوردار هستند.

در روزهایی که بار دیگر تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای ایران بالا گرفته، برخی رسانه‌های غربی از احتمال استفاده آمریکا یا اسرائیل از «بمب سنگرشکن» برای حمله به تاسیسات فردو سخن می‌گویند. اما واقعیت چیست؟ آیا چنین حمله‌ای ممکن و موفقیت‌آمیز است؟

همزمان با حملات رژیم صهیونیستی به سایت هسته‌ای نطنز و نگرانی بابت تشعشعات هسته‌ای، شایعه‌ای درباره آزمایش هسته‌ای روی نوزادان ایرانی منتشر شده است.

تأسیسات هسته‌ای شهید علی‌محمدی یا تأسیسات هسته‌ای فُردو مورد حمله قرار گرفت.

رئیس‌جمهور گفت: قرار نیست به هر طریقی به توافق برسیم، ما بمب هسته‌ای نمی‌سازیم اعلام کردیم این را اما اجازه نمی‌دهیم کسی به ما زور بگوید.

سخنگوی کاخ سفید با تکیه بر ادعاها علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران گفت که رئیس جمهور ایالات متحده اجازه دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای را نمی‌دهد.

پرسش اساسی این است: زمانی که ایران به اندازه کافی اورانیوم با غلظت لازم برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به دست آورد تا چه اندازه می‌تواند با سرعت بمب اتمی بسازد؟ برخی از کارشناسان هسته‌ای استدلال می‌کنند که ایران بین چند ماه تا یک سال به زمان برای ساخت سلاح هسته‌ای نیاز خواهد داشت. با این وجود، تجربه چین نشان می‌دهد که تهران می‌تواند در مدت زمانی بسیار سریع‌تر بمب اتمی را تولید کند؛ ظرف مدت سه تا پنج هفته.

معمار تحریم‌های ایران در آخرین مقاله خود در «فارن افرز» از آخرین شانس ایران برای توافق با دولت ترامپ سخن گفته است. آنچه از متن این مقاله بر می‌آید آن است که سیاست «چماق و هویج» دولت اوباما، احتمالا در دولت ترامپ در قالب «پلن بی» به صورت تهاجمی‌تری اعتبار یابد. براساس این راهبرد آمریکا و رژیم صهیونیستی از طریق ایجاد «تهدید معتبر نظامی» علیه سایت‌های هسته‌ای ایران قصد دارند به نوعی توافق اتمی جدید دست یابند که براساس آن بندهای غروب آفتاب بسیار طولانی‌تر و رژیم بازرسی سخت‌تری به آن تحمیل می‌شود. 

وزیر خارجه ایران سال ۲۰۲۵ را سالی مهم در موضوع هسته‌ای ایران عنوان کرد و گفت: در دیدارش با مقامات چینی طیف وسیعی از موضوعات از جمله موضوع هسته‌ای ایران مورد بحث و مشورت قرار گرفت.

دکتر کمال خرازی اکنون ریاست شورایی را بر عهده دارد که به دستور شخص آیت‌الله خامنه‌ای ایجاد شده و زیرنظر ایشان اداره می‌شود. طبیعی است که دکتر خرازی در جایگاه مشاور رهبری جمهوری اسلامی، بدون هماهنگی با مقامات بالاتر چنین سخنانی را آن هم سه بار در طول دو سال اخیر بیان نمی‌کند.

رئیس سیا گفتت: «باتوجه به زمان گریز هسته‌ای ایران که در حال حاضر «یک هفته یا کمی بیشتر» است، این کشور در «موقعیت بسیار نزدیک‌تری» برای تولید یک بمب هسته‌ای قرار دارد. ایالات متحده از نزدیک فعالیت‌های هسته‌ای ایران را برای یافتن هرگونه نشانه‌ای مبنی بر اینکه این کشور به سمت تولید بمب هجوم می‌برد، زیر نظر گرفته است. ما امروز شواهدی دال بر اینکه چنین تصمیمی گرفته شده است، نمی‌بینیم. ما با دقت بر آن (برنامه هسته‌ای ایران) نظارت می‌کنیم.»

رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: یکی از کمبودهایی که در حوزه هسته‌ای نیاز آن مطرح و در فضای نخبگانی داخل هم مورد سوال بود و البته با سیاسی سازی و اتهام پراکنی نظام استکبار علیه ایران هم وجود آن احساس می شد، نیاز به یک برنامه منسجم در صنعت هسته‌ای بود که در قالب سند ۲۰ ساله هسته‌ای متجلی شد.