
وحشت از رکود در آمریکا؛ چرا حرکت بعدی فدرال رزرو یک قمار پرریسک برای سرمایهگذاران جهانی است؟
آخرین دادههای بازار کار آمریکا نشان از یک تضعیف ساختاری دارد که احتمالاً فدرال رزرو را وادار به آغاز یک چرخه کاهش نرخ بهره خواهد کرد.
آخرین دادههای بازار کار آمریکا نشان از یک تضعیف ساختاری دارد که احتمالاً فدرال رزرو را وادار به آغاز یک چرخه کاهش نرخ بهره خواهد کرد.
احمد جانجان، کارشناس اقتصادی در یادداشتی نوشت: اگر آمریکا بخواهد پرونده ایران را به مرحله ماده ۴۲ ببرد، تنها مانع واقعیاش وتوی چین و روسیه است. پس میتوان فرض گرفت آمریکا در تلاش است تا با معامله در پروندههای حیاتی آنها (تایوان و اوکراین) مانع وتویشان شود چرا که اوکراین برای روسیه و تایوان برای چین یک موضوع حیاتی-موجودیتی به حساب میآیند.
در شرایط سخت تحریم و دغدغهمندیهای ناآرامی در خاورمیانه، لزوم اتخاذ استراتژیای که بتواند کشور را در وضعیت قدرتمند و آرام هدایت کند، الزامیست. در این راستا مهمترین موضوع امنیت ملی هر کشوری به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، امنیت اقتصادی است. مسألهای که تمامی مکاتب اقتصادی از مرکانتیلیستی و نئوکلاسیکی تا نهادگرایی و کینزی با وجود اختلافات زیاد در دیدگاهها، اما بر آن تأکید دارند.
نوید مقدسی، کارشناس ارشد کمیسیون مدیریت واردات اتاق بازرگانی ایران در یادداشتی نوشت: تعدد و ناهماهنگی بخشنامهها و مقررات تجاری در ایران، پیشبینیپذیری و اعتماد شرکای خارجی را کاهش داده و هزینههای مبادله را بالا برده است. این وضعیت، رقابتپذیری محصولات وارداتی را تضعیف و سرمایهگذاری خارجی را محدود میکند و نیازمند اصلاح ساختاری فوری است.
روز خبرنگار، فرصتی مغتنم در مداقه بر چگونگی اثرگذاری هرچه بیشتر صاحبان قلم و اندیشه،که بی شک عاشقانه و متعهدانه در مسیر اخلاق،روشنگری افکار عمومی، بیدرنگ می کوشند و الگوی یک کنشگر حرفهای را با تحلیل، کاوش و پرسشگری، ترسیم میکنند.این الگو پس از جنگ ۱۲ روزه و در حوزههایی چون بانکداری و اقتصاد، اهمیتی صدچندان می یابد.
سیاستهای انقباضی بانک مرکزی و افزایش نرخ بهره در کنار سایر متغیرهای کلان اقتصادی، نقشی مؤثرتر از تنشهای ژئوپولیتیکی در تعمیق رکود اقتصادی ایران ایفا میکنند.
ایران، فراتر از یک جغرافیای ۱.۶ میلیون کیلومتری، تبلور یک هویت تاریخی و روح جمعی است؛ هویتی که طی قرنها در مواجهه با بحرانها، نشان داده ظرفیت انسجام درونی و بازسازی خود را دارد.
یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس میگوید که حاکمیت در شرایط فعلی باید ضمن تغییر اولویتهای بودجهای، به خصوصیسازی واقعی، مردمیسازی عملی و مولدسازی داراییهای دولت تاکید ویژه داشته باشد و ضمن تلاش برای افزایش شفافیت در اقتصاد در کوتاه مدت با تسهیلات بانکی از بنگاههای کوچک و متوسط حمایت کند.
کارشناس حوزه ایمنی و بهداشت کار در یادداشتی نوشت: آمار رسمی نشان میدهد انفجارهای گاز در تهران از ۲۴ مورد در سال ۱۴۰۲ به ۳۴ مورد در ۱۴۰۳ رسیده، اما آنچه اکنون این حوادث را به بحرانی اجتماعی تبدیل کرده، تغییر ادراک عمومی پس از جنگ و سوءاستفاده رسانهها و دشمنان از این فضاست.
محمدطاها محمودی، روزنامهنگار نوشت: پس از مقاومت و انسجام اجتماعی بینظیر در جامعه ایرانی که بسیاری از تحلیلها را مضمحل ساخت، حال وقت آن است که این اتحاد و همبستگی ملی را حفظ و تقویت کرد و از هر گونه چند دستگی سیاسی که مخل وحدت ملی است پیشگیری نمود.
درست است که در فضای رسانهای، جنگ ۱۲ روزه میان اسرائیل و ایران بهعنوان عامل اصلی سقوط اخیر بازار سرمایه معرفی شد اما انصاف حکم میکند کمی عمیقتر نگاه کنیم: آیا جنگ تنها مقصر این فاجعه بورسی است؟ آیا واقعا اگر جنگی در کار نبود، شاخص مسیر صعودی را طی میکرد؟
امیررضا اعتمادی در یادداشتی نوشت: حملات سایبری اسرائیل به زیرساختهای ایران نشان داد که جنگهای نوین تنها در میدان نبرد یا پایگاههای نظامی خلاصه نمیشوند؛ بلکه بانکها، صرافیها و سامانههای پرداخت میتوانند بهاندازه یک پالایشگاه یا تاسیسات هستهای برای دشمنان جذاب و هدفمند باشند.
در دنیای امروز، ارزش بسیاری از شرکتها دیگر صرفاً به داراییهای فیزیکی و مشهودی مانند زمین، ساختمان و ماشینآلات وابسته نیست.
یکی از سؤالهای قدیمی و پرتکرار در مناقشه هستهای ایران این است که آیا اصلاً راهحلی برای بنبست غنیسازی وجود دارد یا نه؟ برخی بر این باورند که بله، راهحلهایی هست؛ فقط باید اراده سیاسی برای اجرای آن وجود داشته باشد. راهحلهایی که هم فنیاند و هم بهنوعی تلاش میکنند اعتماد سیاسی را بازسازی کنند.
وزیر اقتصاد گم شده است. نه در کوههای شمال، نه در ترافیک تهران، نه حتی در سامانهی ثبت حقوق مدیران دولتی—بلکه در پیچوخم تصمیمگیریهای دولت، آن هم درست وسط یک طوفان اقتصادی.
گلشاهین پژوهشگر حقوق بین الملل با ارسال سلسله یادداشتهای خود در مبحث دوم معتقد است که قرضالحسنه، مفهومی ریشهدار در آموزههای اسلامی، فراتر از یک ابزار صرفاً خیریه، پتانسیلی قابل توجه در راستای بهبود شاخصهای کلان اقتصادی دارد. سوال این است که نقش دولت در تقویت آن چیست؟
محمد افلاطون فوق دکتری پولشویی و شفافیت تراکنش مالی در یاداشتی می نویسد: وزارت اقتصاد این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر ذرهبین افکار عمومی و نهادهای تصمیمساز قرار دارد بنابراین این وزارتخانه در نقطهای ایستاده که تنها برنامهریزی دقیق، جسارت در تصمیمگیری و نگاهی عمیق به آینده میتواند آن را به مسیر اصلاح بازگرداند.
در سالهای اخیر، نگهداری مقادیر چشمگیر ارز خارجی توسط شهروندان در منازل و صندوقهای شخصی، به یکی از چالشهای جدی اقتصاد کلان کشور تبدیل شده است. بر اساس برآوردهای غیررسمی، میلیاردها دلار از چرخه رسمی اقتصاد خارج است؛ منابعی که نهتنها به تولید و سرمایهگذاری کشور کمکی نمیکند، بلکه زمینه را برای بروز نااطمینانی، آسیبپذیری در برابر شوکهای ارزی، و البته افزایش ریسک پولشویی و ناسامانی بازار ارز فراهم ساخته است.
علی بهمنی، کارشناس حوزه ایمنی و بهداشت کار، در یادداشتی ارسالی به اقتصادآنلاین با اشاره به تکرار حوادثی مانند انفجار اخیر در بندرعباس، ریشه بروز مکرر این بحرانها را در ضعف نظام بیمه، خلأهای نظام قضایی و نبود ساختار یکپارچه مدیریت بحران دانست و تأکید کرد: تا زمانی که اصلاحات ساختاری در این حوزهها صورت نگیرد، فجایعی مشابه همچنان تکرار خواهند شد.
ربیعی، کارشناس ارشد مسائل ژئوپلیتیک در یادداشتی ارسالی می نویسد: پس از تحولات ۵ سال اخیر در منطقه قفقاز و تغییر موازنه قدرت بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان، مؤلفه ها و متغیرهایی به وجود آمدند که در روند تحولات آینده منطقه تأثیرگذار خواهند بود و درنظر گرفتن آنها در تحلیل امنیت ملی ایران اهمیت بسزایی دارد؛ چراکه این مؤلفه ها می توانند در طولانی مدت، موجب خارج شدن سیستم ژئوپلیتیکی قفقاز از حالت تعادل و بروز اخلال در فرآیندهای فضای جغرافیایی و سیاسی شوند.